رابطه میان پیامبر اکرم(ص) و صدیقه طاهره(س)، رابطه‌ای عمیق بود تا جایی که پس از درگذشت حضرت خدیجه(س) پیامبر لقب «ام ابیها» به دخترش داد و او را مادر پدرش خواند.

این رابطه عاطفی میان پدر و دختر تا لحظه وفات پیامبر(ص) وجود داشت و چون رسول خدا(ص) از نزدیک بودن وفات خود از طریق وحی مطلع شد به دخترش که از دوری ایشان سخت ناراحت بود مژده داد: تو اولین کسی از خانواده ام هستی که به من خواهی پیوست. آیا دوست نداری که ارجمندترین زنان بهشت باشی.

پیامبر اکرم(ص) در وصف دخترش جملات بسیاری دارد که در ادامه این مطلب با برخی از گفته‌های پیامبر درباره حضرت فاطمه(س) بیشتر آشنا می‌شوید:

هر کس فاطمه علیها السلام دخترم را دوست بدارد، در بهشت با من است، و هر کس با او دشمنی ورزد، در آتش [دوزخ] است.

ای علی! آنچه را فاطمه علیها السلام بدان امر می کند، انجام ده؛ زیرا من چیزهایی را به او امر کرده‌ام که جبرئیل(ع) به آنها امر کرده است.

بی شک فاطمه(ع) حوریه‌ای است که به صورت انسان آفریده شده است.

فاطمه(ع) پاره تن و نور چشم و میوه دل من است.

بی شک خداوند با خشم فاطمه(ع) به خشم می آید و با خشنودی او خشنود می‌شود.

هر کس فاطمه(ع) را زیارت کند، مانند این است که مرا زیارت کرده است.

ای فاطمه! تو از من هستی و من از تو هستم.

ای سلمان! به راستی که خداوند قلب و اعضای فاطمه(ع) تا استخوانهایش را از ایمان و یقین آکنده ساخته است، به گونه ای که در طاعت خدا جدیت دارد .

بوی پیامبران بوی به و بوی حورالعین بوی آس و بوی فرشتگان بوی گل سرخ است، ولی بوی دخترم فاطمه علیها السلام بوی به و آس و گل سرخ روی هم است .

ای فاطمه(ع) مژده باد! که در پیشگاه خدا مقامی شایسته داری که در آن مقام برای دوستان و شیعیانت شفاعت می کنی .